MOKRE ODSIARCZANIE SPALIN Z MUSZĄ WAPNIOWĄ/WAPIENNĄ

Cechy

• Można osiągnąć skuteczność odsiarczania powyżej 99%.
• Można osiągnąć dostępność na poziomie ponad 98%.
• Inżynieria niezależna od konkretnej lokalizacji
• Produkt rynkowy
• Nieograniczona praca przy częściowym obciążeniu
• Metoda posiadająca największą liczbę referencji na świecie

Etapy procesu

Zasadnicze etapy procesu tej metody mokrego odsiarczania to:

• Przygotowanie i dozowanie sorbentu
• Usuwanie SOx (HCl, HF)
• Odwadnianie i kondycjonowanie produktu

W tej metodzie jako absorbent można zastosować wapień (CaCO3) lub wapno palone (CaO). Wyboru dodatku, który można dodać w postaci suchej lub w postaci zawiesiny, dokonuje się na podstawie warunków brzegowych specyficznych dla projektu. W celu usunięcia tlenków siarki (SOx) i innych składników kwaśnych (HCl, HF) spaliny poddaje się intensywnemu kontaktowi z zawiesiną zawierającą dodatek w strefie absorpcji. W ten sposób udostępniana jest największa możliwa powierzchnia do przenoszenia masy. W strefie absorpcji SO2 ze spalin reaguje z absorbentem, tworząc siarczyn wapnia (CaSO3).

Zawiesina wapienna zawierająca siarczyn wapnia zbiera się w studzience absorbera. Wapień używany do oczyszczania gazów spalinowych jest w sposób ciągły dodawany do studzienki absorbera, aby zapewnić stałą zdolność oczyszczania absorbera. Następnie zawiesinę ponownie pompuje się do strefy absorpcji.

Wdmuchując powietrze do studzienki absorbera, z siarczynu wapnia powstaje gips, który jest usuwany z procesu jako składnik szlamu. W zależności od wymagań jakościowych produktu końcowego przeprowadza się dalszą obróbkę w celu uzyskania gipsu nadającego się do sprzedaży.

Inżynieria Roślin

W mokrym odsiarczaniu spalin przeważają absorbery z otwartą wieżą natryskową, które są podzielone na dwie główne strefy. Są to strefa absorpcji wystawiona na działanie gazów spalinowych oraz studzienka absorbera, w której wychwytywany i gromadzony jest muł wapienny. Aby zapobiec osadzaniu się osadów w studzience absorbera, szlam zawiesza się za pomocą mechanizmów mieszających.

Spaliny przepływają do absorbera powyżej poziomu cieczy, a następnie przez strefę absorpcji, na którą składają się nakładające się poziomy zraszania i eliminator mgły.

Zawiesina wapienna zasysana ze studzienki absorbera jest drobno rozpylana współprądowo i przeciwprądowo do gazów spalinowych poprzez poziomy zraszania. Rozmieszczenie dysz w wieży natryskowej ma zasadnicze znaczenie dla wydajności usuwania absorbera. Optymalizacja przepływu jest zatem niezwykle konieczna. W odmgławiaczu krople uniesione ze strefy absorpcji przez spaliny zawracane są do procesu. Na wylocie absorbera czysty gaz jest nasycony i można go bezpośrednio usunąć za pomocą wieży chłodniczej lub komina mokrego. Opcjonalnie czysty gaz można podgrzać i skierować do suchego komina.

Zawiesina usunięta z studzienki absorbera poddawana jest wstępnemu odwadnianiu za pomocą hydrocyklonów. Ogólnie rzecz biorąc, tę wstępnie zatężoną zawiesinę poddaje się dalszemu odwadnianiu poprzez filtrację. Otrzymaną w tym procesie wodę można w dużej mierze zawrócić do absorbera. Niewielka część jest usuwana w procesie krążenia w postaci strumienia ścieków.

Odsiarczanie spalin w zakładach przemysłowych, elektrowniach czy spalarniach śmieci opiera się na dyszach, które gwarantują precyzyjną pracę przez długi czas i wytrzymują wyjątkowo agresywne warunki środowiskowe. Dzięki swoim systemom dysz Lechler oferuje profesjonalne i zorientowane na zastosowanie rozwiązania dla płuczek natryskowych lub absorberów natryskowych, a także innych procesów odsiarczania gazów spalinowych (IOS).

Odsiarczanie mokre