Ορολογία που συνδέεται συνήθως με την επεξεργασία καρβιδίου πυριτίου

Ανακρυσταλλοποιημένο καρβίδιο πυριτίου (RXSIC, RESIC, RSIC, R-SIC). Η αρχική πρώτη ύλη είναι το καρβίδιο του πυριτίου. Δεν χρησιμοποιούνται βοηθήματα πυκνοποίησης. Τα πράσινα συμπιεσμένα θερμαίνονται σε πάνω από 2200 ° C για τελική ενοποίηση. Το προκύπτον υλικό έχει περίπου 25% πορώδες, το οποίο περιορίζει τις μηχανικές του ιδιότητες. Ωστόσο, το υλικό μπορεί να είναι πολύ καθαρό. Η διαδικασία είναι πολύ οικονομική.
Η αντίδραση συνδεδεμένη με καρβίδιο πυριτίου (RBSIC). Οι πρώτες ύλες εκκίνησης είναι το καρβίδιο του πυριτίου συν άνθρακα. Το πράσινο συστατικό στη συνέχεια διεισδύεται με λιωμένο πυρίτιο πάνω από 1450 ° C με την αντίδραση: SIC + C + Si -> sic. Η μικροδομή έχει γενικά κάποια ποσότητα περίσσειας πυριτίου, η οποία περιορίζει τις ιδιότητες υψηλής θερμοκρασίας και την αντίσταση στη διάβρωση. Η μικρή μεταβολή διαστάσεων συμβαίνει κατά τη διάρκεια της διαδικασίας. Ωστόσο, συχνά υπάρχει ένα στρώμα πυριτίου στην επιφάνεια του τελικού τμήματος. Το ZPC RBSIC υιοθετείται η προηγμένη τεχνολογία, παράγοντας την επένδυση αντίστασης φθοράς, τις πλάκες, τα κεραμίδια, την επένδυση κυκλώνα, τα μπλοκ, τα ακανόνιστα μέρη και τα ακροφύσια FGD αντοχής στη φθορά και τη διάβρωση.

Καρβίδιο πυριτίου που συνδέεται με νιτρίδιο (NBSIC, NSIC). Οι πρώτες ύλες εκκίνησης είναι καρβίδιο πυριτίου συν σκόνη πυριτίου. Το πράσινο συμπαγές εκτοξεύεται σε ατμόσφαιρα αζώτου όπου εμφανίζεται η αντίδραση SIC + 3SI + 2N2 -> SIC + SI3N4. Το τελικό υλικό παρουσιάζει μικρή μεταβολή διαστάσεων κατά τη διάρκεια της επεξεργασίας. Το υλικό παρουσιάζει κάποιο επίπεδο πορώδους (συνήθως περίπου 20%).

Άμεση πυροσυσσωρευμένη καρβίδιο πυριτίου (SSIC). Το καρβίδιο του πυριτίου είναι η αρχική πρώτη ύλη. Τα βοηθήματα πυκνοποίησης είναι το βόριο και ο άνθρακας και η πυκνότητα συμβαίνει με μια διαδικασία αντίδρασης στερεάς κατάστασης πάνω από 2200 ° C. Οι ιδιότητές του και η αντίσταση στη διάβρωση είναι ανώτερες λόγω της έλλειψης γυαλισμένης δεύτερης φάσης στα όρια των κόκκων.

Υγρές φάσης καρβίδιο πυριτίου (LSSIC). Το καρβίδιο του πυριτίου είναι η αρχική πρώτη ύλη. Τα βοηθήματα πυκνοποίησης είναι το οξείδιο του yttrium συν οξείδιο του αργιλίου. Η πυκνότητα εμφανίζεται πάνω από 2100 ° C με αντίδραση υγρής φάσης και οδηγεί σε μια γυάλινη δεύτερη φάση. Οι μηχανικές ιδιότητες είναι γενικά ανώτερες από το SSIC, αλλά οι ιδιότητες υψηλής θερμοκρασίας και η αντίσταση στη διάβρωση δεν είναι τόσο καλή.

Καρβίδιο πυριτίου με καυτό πιεσμένο (HPSIC). Η σκόνη καρβιδίου πυριτίου χρησιμοποιείται ως αρχική πρώτη ύλη. Τα βοηθήματα πυκνοποίησης είναι γενικά το βόριο συν το οξείδιο του άνθρακα ή του yttrium συν το οξείδιο του αργιλίου. Η πυκνότητα εμφανίζεται με ταυτόχρονη εφαρμογή μηχανικής πίεσης και θερμοκρασίας μέσα σε μια κοιλότητα του γραφίτη. Τα σχήματα είναι απλά πλάκες. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν χαμηλές ποσότητες βοηθημάτων πυροσυσσωμάτωσης. Οι μηχανικές ιδιότητες των καυτών υλικών χρησιμοποιούνται ως βασική γραμμή κατά των οποίων συγκρίνονται άλλες διαδικασίες. Οι ηλεκτρικές ιδιότητες μπορούν να μεταβληθούν με αλλαγές στα βοηθήματα πυκνοποίησης.

Καρβίδιο πυριτίου CVD (CVDSIC). Αυτό το υλικό σχηματίζεται με μια διαδικασία εναπόθεσης χημικών ατμών (CVD) που περιλαμβάνει την αντίδραση: CH3SICL3 -> SIC + 3HCL. Η αντίδραση διεξάγεται κάτω από μια ατμόσφαιρα Η2 με το SIC να εναποτίθεται σε ένα υπόστρωμα γραφίτη. Η διαδικασία έχει ως αποτέλεσμα ένα υλικό πολύ υψηλής καθαρότητας. Ωστόσο, μπορούν να γίνουν μόνο απλές πλάκες. Η διαδικασία είναι πολύ ακριβή λόγω των αργών χρόνων αντίδρασης.

Χημικό σύνθετο καρβίδιο πυριτίου (CVCSIC). Αυτή η διαδικασία ξεκινά με έναν ιδιόκτητο πρόδρομο γραφίτη που είναι κατασκευασμένο σε σχήματα κοντά στο δίχτυ στην κατάσταση γραφίτη. Η διαδικασία μετατροπής υποβάλλει το τμήμα γραφίτη σε μια in situ αντίδραση στερεάς κατάστασης ατμών για να παράγει ένα πολυκρυσταλλικό, στοιχειομετρικά σωστό SIC. Αυτή η σφιχτά ελεγχόμενη διαδικασία επιτρέπει την παραγωγή περίπλοκων σχεδίων σε ένα πλήρως μετατρέψιμο τμήμα SIC που έχει σφιχτά χαρακτηριστικά ανοχής και υψηλή καθαρότητα. Η διαδικασία μετατροπής μειώνει τον κανονικό χρόνο παραγωγής και μειώνει το κόστος σε σχέση με άλλες μεθόδους.